We kunnen de ogen niet sluiten voor de gebeurtenissen in Brazilië gedurende de laatste weken. Interessant is in deze context de documentaire over de stuwdam Belo Monte. De Saõ João feesten gaan ook in de creche van Acopamec niet ongemerkt voorbij. Denise Borges in een intervieuw met ons over het project alfabetisering sluit deze nieuwsbrief af.
Não podemos ignorar os acontecimentos no Brasil durante as últimas semanas. Interessante, neste contexto é o documentário sobre a barragem de Belo Monte. São João também foi festejado na creche da Acopamec. E com Denise Borges em uma entrevista sobre o projeto de alfabetização terminamos essas noticias.
BETOGINGEN IN BRAZILIË – DEMONSTRAÇÕES NO BRASIL
Het volk van Brazilië is ontwaakt. De regering dacht dat brood en spelen voldoende waren om het volk, zoals 2000 jaar geleden in Rome, blijvend te laten dromen van een betere toekomst. Maar men is de beloften en de mooie woorden van de politici beu. Er verandert te weinig en het gaat te traag. De wachtzalen in de ziekenhuizen blijven vol liggen, mensen sterven omdat de aanvragen voor consultatie en onderzoeken soms een jaar kunnen aanslepen. Er zijn geen dokters, geen materiaal en geen geneesmiddelen. Zo is het ook met het onderwijs, met de veiligheid en met het transport. De aanleiding van de grote demonstraties die miljoenen mensen op de been bracht in verschillende steden was de stijging van de transportkosten zonder een verbetering van de kwaliteit. Het volk is ontwaakt en brengt een sociale revolutie op gang die nooit eerder in Brazilië werd gezien. Het gaat al lang niet meer over de verhoging van de transportkosten maar tegen de corruptie, tegen de sociale wantoestanden en tegen de enorm hoge kosten die besteed worden voor de confederale beker, voetbalbeker en olympische spelen. Presidente Dilma belooft alvast veranderingen in een vijftal voorstellen en een referendum. Hopelijk blijft het niet bij woorden en kan het Braziliaanse volk eindelijk een betere toekomst meemaken en de eis van de betogers “Brazilië moet veranderen” zien waar worden. http://www.youtube.com/watch?v=SnCw18Y2eoM
http://www.youtube.com/watch?v=VNnCSBImWCE http://www.mo.be/artikel/braziliaanse-politici-begrijpen-historisch-protest-niet
Een volgend voorbeeld maakt de transportproblemen duidelijker:
“Het is 6 uur en de drukte in station Piraja (Mata Escura) is intens. Bij de bushaltes zijn enorme rijen die geen einde lijken te hebben. Op de gezichten van de passagiers is de woede af te lezen. Op de bussen vechten de mensen om hun plaats te verzekeren, meestal staand. Hier komen en gaan 130.000 mensen per dag en de strijd begint reeds uren voor de aankomst op het werk. Een telegrafiste van 32 jaar moet om 9 uur haar werk beginnen. Desondanks is het nodig dat ze om 5 uur op de bushalte is om niet te laat komen op het werk in het commercieel centrum. De afstand is amper 13 km. Te laat komen betekent geen inkomsten. Dat is het begin van haar kruisweg. De terugweg gebeurt op dezelfde manier maar nu met een bijkomend nadeel: het gevaar op straat tijdens de avond. De balans op het einde van de dag is steeds hetzelfde, vermoeidheid, ongerustheid en 11,20 real minder op zak.
“Moet het gezegd worden dat we meer tijd verdoen met het wachten op de bus en de verplaatsingen dan we op het werk aanwezig zijn. We betalen zo duur, het is vernederend. “ zegt ze.
Een volgend voorbeeld maakt de transportproblemen duidelijker:
“Het is 6 uur en de drukte in station Piraja (Mata Escura) is intens. Bij de bushaltes zijn enorme rijen die geen einde lijken te hebben. Op de gezichten van de passagiers is de woede af te lezen. Op de bussen vechten de mensen om hun plaats te verzekeren, meestal staand. Hier komen en gaan 130.000 mensen per dag en de strijd begint reeds uren voor de aankomst op het werk. Een telegrafiste van 32 jaar moet om 9 uur haar werk beginnen. Desondanks is het nodig dat ze om 5 uur op de bushalte is om niet te laat komen op het werk in het commercieel centrum. De afstand is amper 13 km. Te laat komen betekent geen inkomsten. Dat is het begin van haar kruisweg. De terugweg gebeurt op dezelfde manier maar nu met een bijkomend nadeel: het gevaar op straat tijdens de avond. De balans op het einde van de dag is steeds hetzelfde, vermoeidheid, ongerustheid en 11,20 real minder op zak.
“Moet het gezegd worden dat we meer tijd verdoen met het wachten op de bus en de verplaatsingen dan we op het werk aanwezig zijn. We betalen zo duur, het is vernederend. “ zegt ze.
O povo do Brasil acordou. O governo achava que pão e circo é suficiente para deixar o povo sonhar com um futuro melhor, como há 2000 anos atrás em Roma. Mas as pessoas estão cansadas das promessas e retórica dos políticos. As coisas mudam pouco e lento demais. As salas de emergência dos hospitais continuam lotadas, as pessoas morrem porque os pedidos de consulta e exames podem durar um ano. Não há médicos, não há equipamentos e não há remedios. Assim também é com a educação, segurança e transporte. A razão para as grandes manifestações, que levaram milhões de pessoas a pé em diferentes cidades, foi o aumento do preço no transporte, sem melhoria da qualidade. O povo acordou e faz uma revolução social que nunca foi vista antes no Brasil. Além do aumento do preço no transporte a manifestações também são contra a corrupção, contra a injustiça social e contra os enormes custos que são pagos em prol da Copa das Confederações, Copa do Mundo e Jogos Olímpicos. A presidente Dilma já prometeu mudanças em cinco propostas e um referendo. Esperemos que isso não seja só palavras e que o povo brasileiro possa finalmente ter um presente/futuro melhor e que a exigência dos manifestantes "O Brasil precisa mudar", possa ser verdade.
O exemplo a seguir mostra bem como vive o usuário do transporte público:
“O relógio marca 6h e o movimento na Estação Pirajá já é intenso. Nas paradas, filas extensas, que mais parecem não ter fim. No rosto dos passageiros, revolta. Nos ônibus, pessoas lutam para garantir um mínimo espaço. No local onde 130 mil pessoas circulam por dia, a batalha pode começar horas antes da chegada ao trabalho. Uma operadora de telemarketing de 32 anos só inicia sua rotina de trabalho às 9h. No entanto, precisa chegar ao ponto de ônibus por volta das 5h, para evitar atrasos na empresa onde trabalha, no bairro do Comércio (distancia 13 km), nesse caso perde o dinheiro do dia enteiro. Esse é só o início da via crucis dela. Na volta para casa, o transtorno se repete, dessa vez com um agravante: o perigo das ruas à noite. O saldo, no final do dia, é sempre o mesmo: cansaço, preocupação e menos R$ 11,20 no orçamento.
"Costumo dizer que passo mais tempo à espera do ônibus e no trânsito que no trabalho. Pagamos tão caro, é muito humilhante", disse.
O exemplo a seguir mostra bem como vive o usuário do transporte público:
“O relógio marca 6h e o movimento na Estação Pirajá já é intenso. Nas paradas, filas extensas, que mais parecem não ter fim. No rosto dos passageiros, revolta. Nos ônibus, pessoas lutam para garantir um mínimo espaço. No local onde 130 mil pessoas circulam por dia, a batalha pode começar horas antes da chegada ao trabalho. Uma operadora de telemarketing de 32 anos só inicia sua rotina de trabalho às 9h. No entanto, precisa chegar ao ponto de ônibus por volta das 5h, para evitar atrasos na empresa onde trabalha, no bairro do Comércio (distancia 13 km), nesse caso perde o dinheiro do dia enteiro. Esse é só o início da via crucis dela. Na volta para casa, o transtorno se repete, dessa vez com um agravante: o perigo das ruas à noite. O saldo, no final do dia, é sempre o mesmo: cansaço, preocupação e menos R$ 11,20 no orçamento.
"Costumo dizer que passo mais tempo à espera do ônibus e no trânsito que no trabalho. Pagamos tão caro, é muito humilhante", disse.
BELO MONTE
Via Youtube kan je een heel interessante documentaire bekijken over de bouw van de stuwdam van Belo Monte. Volgens de regering broodnodig om de nodige energie te verzekeren, volgens vele anderen de vernietiging van weer een groot stuk Amazone, het einde van heelwat indianenstammen die van hun grond verdreven worden en een nutteloos project omdat het maar enkele maanden per jaar zal werken. Oordeel zelf.http://www.youtube.com/watch?v=ZoRhavupkfw (engelse versie)http://www.youtube.com/watch?v=MDeI8GjLBG0 (versão portuguesa)
Via Youtube você pode ver um documentário muito interessante sobre a construção da barragem de Belo Monte. Segundo o governo essa construção era importante para garantir a energia necessária, para muitos outros, ela representa a destruição de outro grande pedaço de Amazônia, a expulsão dos índios de suas terras e de um projeto inútil, porque só funcionara poucos meses por ano. Julgue por si mesmo.
FEEST VAN SÃO JOÃO – FESTA DE SÃO JOÃO
Juni is de maand van het feesten: Sint Antonius, Sint Johannes en Sint Petrus. Hier, in Brazilië, worden ze sterk gevierd en met het sterk wordt dan meestal de drank bedoeld die samen met vele maisgerechten verbruikt wordt. Vooral ‘São João’ is bijna een nationaal feest en wordt hier in het noordoosten van Brazilië dagenlang gevierd. Ook in Acopamec gaat de aandacht naar die feesten en reeds in de creche worden de traditionele dansen (forro) met de bijhorende kledij aangeleerd en ingeoefend. We waren getuige van enkele mooie momenten.
Junho é o mês das comemorações, Santo Antônio, São João e São Pedro. Aqui eles são muito comemorados entre outros com bastante bebida e receitas à base de milho. Especialmente São João é quase um feriado nacional e é comemorado durante dias no nordeste do Brasil. A creche da Acopamec também festejou com danças tradicionais (forró). Nós fomos testemunhas de alguns belos momentos.
Junho é o mês das comemorações, Santo Antônio, São João e São Pedro. Aqui eles são muito comemorados entre outros com bastante bebida e receitas à base de milho. Especialmente São João é quase um feriado nacional e é comemorado durante dias no nordeste do Brasil. A creche da Acopamec também festejou com danças tradicionais (forró). Nós fomos testemunhas de alguns belos momentos.
PROJECT ALFABETISERING / PROJETO ALFABETICAÇÃO
INTERVIEUW MET PROF.ª DENISE / ENTREVISTA COM PROFª DENISE
INTERVIEUW MET PROF.ª DENISE / ENTREVISTA COM PROFª DENISE
Mijn naam is Denise Borges en ik ben 24 jaar oud. Woon in Salvador, ben kleuterleidster en werk reeds 2 jaar in de creche van Acopamec met de groep 3 (4-5 jarigen). Binnen de sociale context (de werkelijkheid van Mata Escura) probeer ik regelmaat te organiseren binnen de groep en henzelf, de waarden van het leven te tonen, praten en spelen en de basis van rekenen en taal aan te leren. Samen met de collegas vergeten we het doel, de familiale situaties te verbeteren, niet.
Met groep 5 (5-6 jarigen), die zich voorbereiden op de lagere school, werken we rond het ‘projeto sementes’ (project zaadjes) – alfabetisering. Niet zomaar enkele momenten maar iets dat bijblijft, ze kennen de tekeningen maar nu voegen we er de woorden aan toe en op het eind leren we schrijven en lezen. Ze kennen de letters in een mengelmoes, we tonen nu de juiste volgorde zoals het woord bestaat. Binnenin dat programma hebben we, bijvoorbeeld, het project literatuur (project werd gesteund door de Koning Boudewijnstichting) waar we een verhaal of een boek voorlezen. Vervolgens moeten de kinderen zich het verhaal herinneren en er een tekening over maken, muziek of theater spelen, en op het eind plaatsen we de woorden bij de tekeningen.
Ik denk dat onze kinderen goed voorbereid zijn voor de lagere school. Uiteraard dat deze verandering naar een ander niveau een schok voor hen is maar in vergelijking met kinderen die niet aan het programma meewerken zijn ze ver vooruit. We hebben ook de hulp van de ouders die bezorgd zijn over de juistheid. Ze willen dat hun kinderen lezen en schrijven zonder fouten ondanks dat een groot deel van hen niet kunnen lezen of schrijven.
Mijn werk is fantastisch, de kinderen begeleiden in voorbereiding van de schoolse opvoeding.
Dank
(de parochiale werkgroep van Vichte steunt het Project Sementes)
Met groep 5 (5-6 jarigen), die zich voorbereiden op de lagere school, werken we rond het ‘projeto sementes’ (project zaadjes) – alfabetisering. Niet zomaar enkele momenten maar iets dat bijblijft, ze kennen de tekeningen maar nu voegen we er de woorden aan toe en op het eind leren we schrijven en lezen. Ze kennen de letters in een mengelmoes, we tonen nu de juiste volgorde zoals het woord bestaat. Binnenin dat programma hebben we, bijvoorbeeld, het project literatuur (project werd gesteund door de Koning Boudewijnstichting) waar we een verhaal of een boek voorlezen. Vervolgens moeten de kinderen zich het verhaal herinneren en er een tekening over maken, muziek of theater spelen, en op het eind plaatsen we de woorden bij de tekeningen.
Ik denk dat onze kinderen goed voorbereid zijn voor de lagere school. Uiteraard dat deze verandering naar een ander niveau een schok voor hen is maar in vergelijking met kinderen die niet aan het programma meewerken zijn ze ver vooruit. We hebben ook de hulp van de ouders die bezorgd zijn over de juistheid. Ze willen dat hun kinderen lezen en schrijven zonder fouten ondanks dat een groot deel van hen niet kunnen lezen of schrijven.
Mijn werk is fantastisch, de kinderen begeleiden in voorbereiding van de schoolse opvoeding.
Dank
(de parochiale werkgroep van Vichte steunt het Project Sementes)
Eu sou Denise Borges e tenho 24 anos. Morro em Salvador, sou educadora infantil e já trabalhou há 2 anos com o grupo 3 (4-5 anos) na creche da Acopamec. Dentre o contexto social e a realidade da Mata Escura, tento organizar a discipline dentro do grupo e deles mesmos, mostrando valores da vida, conversando e brincando assim ensino a base de números e língua. Juntos com os outros colaboradores não esquecemos a proposta de melhorar a situação das famílias.
Com o grupo 5 (5 anos), que se prepara para escola básica, estamos fazendo o projeto sementes – alfabetização. Não deve decorar, mas aprender, elas conhecem as figuras, mas agora colocamos as palavras e ao fim ensinamos a escrita e leitura. Elas também já conhecem as letras, mas misturadas, precisamos colocar em ordem como a palavra existe. Dentre esses programas temos, por exemplo, o projeto leitura onde contamos uma historia ou lemos um livro. Depois as crianças podem fazer memória da historia através de desenhos, música ou teatro e ao fim usamos os desenhos para colocar as palavras.
Acredito que nossas crianças estão bem preparadas para a escola básica, claro que a mudança para esse outro nível é um choque, mas em comparação com as crianças que não tiveram a oportunidade de fazer parte desse programa alfabetização, elas estão bem avançadas. Temos também a ajuda dos pais, eles querem que os seus filhos aprendam a escrever e ler correto mesmo que uma grande parte deles não saibam escrever ou ler.
Meu trabalho é maravilhoso, acompanhar crianças nos primeiros passas da educação escolar. Obrigada.
(a paróquia de Vichte apoia o Projeto Sementes)
Com o grupo 5 (5 anos), que se prepara para escola básica, estamos fazendo o projeto sementes – alfabetização. Não deve decorar, mas aprender, elas conhecem as figuras, mas agora colocamos as palavras e ao fim ensinamos a escrita e leitura. Elas também já conhecem as letras, mas misturadas, precisamos colocar em ordem como a palavra existe. Dentre esses programas temos, por exemplo, o projeto leitura onde contamos uma historia ou lemos um livro. Depois as crianças podem fazer memória da historia através de desenhos, música ou teatro e ao fim usamos os desenhos para colocar as palavras.
Acredito que nossas crianças estão bem preparadas para a escola básica, claro que a mudança para esse outro nível é um choque, mas em comparação com as crianças que não tiveram a oportunidade de fazer parte desse programa alfabetização, elas estão bem avançadas. Temos também a ajuda dos pais, eles querem que os seus filhos aprendam a escrever e ler correto mesmo que uma grande parte deles não saibam escrever ou ler.
Meu trabalho é maravilhoso, acompanhar crianças nos primeiros passas da educação escolar. Obrigada.
(a paróquia de Vichte apoia o Projeto Sementes)
