Een nieuwsbrief net op tijd om in te schrijven voor
het Congolees feest op 1 juli te Brugge. Verder aandacht voor de junifeesten in
Acopamec en Susana doet haar verhaal over 25 jaar Acopamec.
Um boletim bem a tempo de se inscrever
para a festa Congolesa no 1 de Julho em Bruges. Você pode ler mais sobre as
festas juninas na Acopamec e sobre Susana que conta a sua história de 25 anos
Acopamec.
AGENDA
Nsanga viert op 1 juli de 56ste
verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo. De multiculturele
vereniging, die al jaren werkzaam is in Brugge, houdt eraan jullie uit te
nodigen.
20u00: Opening
en ontvangst
20u15: CONGOLESE
FEESTMAALTIJD
15€/persoon,
10€/kind tot 13 jaar
Tickets
te kopen vóór 28 juni 2016 bij
Aimée:
0487 / 64 41 69 Oscar:
0483 / 05 07 95
Richard:
0485 / 70 68 28 Oxfam:
050 / 33 11 68
21u30: WOORDJES
van:
-
Schepen Noord-Zuidbeleid Brugge:
Dirk De Fauw
- voor Nyota vzw: Aimée Bowendwa
- voor Centre de réflexion sur le Congo:
Griot Tshitenge
22u15: OPENING
DISCO met dans in Congolese sfeer
met
Dj Kris
Dienstencentrum De Garve, Pannebekestraat 33, 8000 BRUGGE
Em 1 de julho “Nsanga” comemorara o 56º
aniversário da independência do Congo. A sociedade multicultural, que ha anos
trabalha em Bruges, convida você. Ver o programação a cima.
SINT-JANSFEESTEN – FESTAS JUNINAS
Traditiegetrouw worden in Brazilië tijdens
de maand juni de 3 heiligen gevierd: Sint Antonius, Sint Johannes en Sint
Pieter. Sint Antonius heeft hier dezelfde betekenis als Valentijn in Europa, de
dag van de geliefden. Maar de grootste aandacht gaat naar het feest van “São
João”. Wat vroeger een traditioneel feest was uit het noordoosten van Brazilië
wordt nu commerciëel uitgebaat in gans Brazilië en verliest daardoor veel van
zijn culturele waarde. In Acopamec werd het feest in de verschillende sectoren
gevierd.
Tradicionalmente nós comemoramos em
junho os três santos: São António, São João e São Pedro. São Antônio tem no
Brasil a mesma significação que São Valentine na Europa, o dia dos namorados.
Mas a maior atenção vai para a festa de "São João" que costumava ser
uma festa tradicional do nordeste do Brasil. Hoje é uma festa comercial e perdeu
muito do seu valor cultural.
25 JAAR ACOPAMEC
– 25 ANOS ACOPAMEC
In onze reeks “25 jaar Acopamec”
laten we Susana Sampaio de Oliveira (tandarts) aan het woord:
Em nossa série “25 anos Acopamec” temos
palavra de Susana Sampaio de Oliveira – dentista
Educação é tudo. É o modo de mudar uma
geração e um país. Por isso eu acredito na Acopamec. Ela tem um projeto
grandioso, com foco na primeira infância, com a creche, passa pela escola e
chega até aos cursos profissionalizantes. Sem investimento no ensino, as
crianças e os adolescentes ficam perdidos. Na minha área de atuação, sou
testemunha como o processo de formação pode transformar vidas. No consultório
da Acopamec, acompanhamos as crianças desde a creche e trabalhamos muito a
conscientização para a importância do uso da escova de dente e da pasta dental.
Ao final do 4° ano, as crianças não têm nenhuma cárie e os dentes estão todos
perfeitos.
Quando entrei aqui, eu era estudante do
9° semestre de Odontologia, e o consultório era semelhante a um posto de saúde,
onde só eram feitas extrações e algumas restaurações. O estado em que os dentes
dos pacientes chegavam não permitia muitas opções de tratamento, e o principal
recurso era retirar o dente. Nós trabalhávamos com a doença, e não com a
prevenção. Depois de formada, passei a ser responsável pelo consultório e
começamos o trabalho de prevenção, atendendo as crianças e os adolescentes que
fazem parte dos projetos da Instituição.
Depois sentimos que éramos capazes de
fazer mais. No bairro havia jovens que poderiam ser transformados através da
educação, e no processo de criação dos cursos profissionalizantes, montamos a
formação em Assistente de Saúde Bucal (ASB). O curso tem duração de um ano, e
contamos, desde o início, com parceria da Universidade Federal da Bahia (UFBA).
Na Universidade, os alunos fazem a vivência prática, e na Acopamec recebem a
teoria.
Eu faço esse trabalho por amor. Quando
conhecemos as pessoas que se dedicam a esse projeto, quando compreendemos a
proposta e vemos todo o sacrifício que é feito para que o trabalho continue,
pensamos: “Por que eu não posso me doar um pouco? Por que eu não posso fazer um
pouco?”. Por isso estou aqui e assumi esse trabalho. Eu costumo dizer que
nesses 18 anos de Acopamec, eu não ensinei: eu ganhei muito mais daqui do que
ensinei, porque eu me tornei uma pessoa mais humana e muito melhor. Aqui
aprendemos a ser humanos e, para mim, não há ganho mais importante.
Onderwijs is alles. Het is de manier om een generatie en een land te
wijzigen. Daarom geloof ik in Acopamec. Het is een grandioos project, met de
focus op de vroege kinderjaren, de kinderopvang, dan de school en de
beroepscursussen. Zonder investeringen in het onderwijs zijn kinderen en
adolescenten verloren. In mijn vakgebied, was ik getuige van hoe het
opleidingsproces levens kan veranderen. Tijdens de raadplegingen in Acopamec,
begeleiden we de kinderen vanaf de kleuterschool en werken heel bewust aan het
belang van het gebruik van de tandenborstel en tandpasta. Aan het einde van het
4de jaar, hebben de kinderen geen enkel tandbederf en de tanden zijn allemaal
perfect.
Toen ik hier kwam, was ik een student (9de semester)
Tandheelkunde, en het consultorium was vergelijkbaar met een gezondheidscentrum,
waar ze enkel extracties deden en soms restauraties. De toestand waarin de patiënten
met hun tanden kwamen liet niet veel mogelijkheden tot behandelen toe en de
belangrijkste handeling was de tand verwijderen. We werkten met de ziekte en
niet met preventie. Na mijn studies werd ik verantwoordelijk voor de
tandheelpraktijk en begonnen we werk te maken van de preventie met
raadplegingen voor de kinderen en jongeren die deel uitmaken van de projecten
van de instelling.
Dan voelden we dat we tot meer in staat waren. In de
buurt waren er jongeren die zou kunnen evolueren door opvoeding en onderwijs en
in het kader van de beroepscursussen begonnen we met een cursus
tandartsassistent. De cursus duurt een jaar en vanaf het begin konden we
rekenen op de steun van de Federale Universiteit van Baha (UFBA). In de
universiteit krijgen de leerlingen praktijklessen, hier in Acopamec de theorie.
Ik doe dit werk uit liefde. Wanneer we de mensen
kennen die het project toegewijd zijn, wanneer we de bedoeling begrijpen en al
de offers zien omdat dit project zou voortduren denken we: “Waarom zou ik me
niet geven, waarom zou ik niet nog een beetje meer doen?” Het is daarom dat ik
deze opdracht aanvaarde. Meestal zeg ik dat ik in die 18 jaar in Acopamec geen
les gaf, ik won veel meer dan wat ik aanleerde omdat ik een beter en humaner
mens ben geworden.Hier leren we mens worden en voor mij is er niets
belangrijker.