NIEUWSBRIEF APRIL - NOTICIAS ABRIL 2016

De feesten, eerste communie, vormsel, lentefeest en ook de zomer heeft nood aan een heerlijk wijntje. We hebben voor jullie een fantastisch aanbod. Er was een receptie in Oostkamp en we laten deze maand Josélia (vice-presidente van Acopamec) aan het woord over 25 jaar Acopamec. Verder enkele sfeerfoto’s van het nieuwe schooljaar.

As festas, ao menos na Bélgica, estão chegando, primeira comunhão, crisma, e o verão. Por isso temos uma oferta fantástica de vinhos. Recepção em Oostkamp. Este mês, Josélia, vice-presidente de Acopamec, fala sobre os 25 anos desta instituição. Algumas fotos sobre as aulas na Acopamec.

WIJNAANBOD – OFERTA DE VINHO

Naast de wijnen uit de Oxfam Wereldwinkel, die een heerlijke keuze heeft van vooral Chileense wijnen, willen we deze maand twee projecten promoten die wijn verkopen om hen te steunen. Een gelegenheid om de wijnkelder even na te zien, op punt te stellen en de zomervoorraad in te doen.

Além dos vinhos da Oxfam, que tem uma maravilhosa variedade de vinhos chilenos, queremos promover e apoiar dois outros projetos que também vendem vinho. Uma oportunidade para olhar a sua adega e fazer o estoque de verão. (Encomenda só na Bélgica)

Klim-Op-Brazilië biedt u heel het jaar door, een ruime keuze van wijnen aan, van Château Vilatte, het domein van de Vlaamse familie Massart in de bordeauxstreek in Frankrijk. Je vindt er een grote keuze, wit en rose (biologisch) en rood aan heel interessante prijzen. Ook crémant en druivensap kan je bestellen.

Klim-Op is een project dat in Minas-Gerais (Brazilië) aan jongeren die willen studeren een beurs geeft. Meer informatie vind je op www.klim-op-brazilie.net, de moeite waard hen te steunen met je bestelling

Het volledig aanbod kan je aanvragen via mail: casaguido@hotmail.com en je bestelling wordt gratis thuis geleverd.

  

Een heerlijke witte, rosé en rode Spaanse huiswijn aan € 7 per fles. Je kan deze wijn ook in depot vragen voor je recepties en feesten, je betaalt dan enkel wat je effectief verbruikt hebt. Af te halen in het Sint-Jozefs-college te Torhout of bij wijnhandel El Pozo in Varsenare.

Bangladar verzamelt samen met Wereldfoundation geld om waardig wonen in Bangladesh mogelijk te maken. Het geld dat verzameld wordt, wordt in een fonds gestort dat microkredieten verstrekt aan arme Bengalen.

Zie ook: http://www.banglabari.be/  

WEEK VAN DE VRIJWILLIGER – SEMANA DO VOLUNTARIO

Naar aanleiding van de 'Week van de vrijwilliger' werden alle Oostkampse vrijwilligers getrakteerd op een receptie van het gemeentebestuur. Anne en Danny, als vrijwilliger werkzaam voor Acopamec, waren er bij (foto Het Nieuwsblad).

Durante ‘A semana de voluntariedade’ a prefeitura de Oostkamp convidou os voluntários para uma recepção. Entre eles, Anne e Danny que são voluntários do Grupo Acopamec da Bélgica.

25 JAAR ACOPAMEC – 25 ANOS ACOPAMEC: JOSÉLIA BISPO DUARTE

Começamos o trabalho no improviso, movidos pela paixão, e acreditávamos que faríamos um trabalho pastoral, mas logo percebemos que a nossa ação era social e que precisávamos nos formalizar, ter registros e atas para conseguirmos recursos para trabalhar. O nosso foco de atuação eram as crianças do bairro da Mata Escura que sofriam com a fome e as drogas, em virtude da ausência de um espaço qualificado para ficarem enquanto os pais saíam para trabalhar. As comunidades de São Paulo e de São Barnabé, no bairro do Calabetão, foram a minha primeira paixão social. Atuava como educadora e era responsável pela formação humana de 30 meninas.

Um dia, da porta de casa, vi duas crianças negras, sujas, com catarro descendo, meladas de farinha seca, que comeram com água ou suco. Elas tinham cinco e três anos, e a criança mais velha, um menino, trazia a chave de casa pendurada ao pescoço. A mãe trabalhava de empregada doméstica e deixava o almoço das crianças, que ficavam sozinhas. Aquela imagem foi muito forte, me deixou inquieta e eu perdi a paz. Chamei uma amiga da igreja para montarmos uma creche no Calabetão. Na época, na comunidade só havia uma creche particular. Fizemos uma festa para arrecadar recursos e, com o lucro obtido, compramos pratos, copos, talheres e comida. Conseguimos um fogão emprestado, e as panelas, levamos de casa. Assim começou a creche de São Paulo, dentro da igreja da comunidade de São Paulo. Depois, com o importante apoio da Irmã Claudia Strada, conseguimos uma doação e compramos um terreno, onde construímos a sede da creche, à qual demos o nome de Renascer, porque cada criança que entra ali é um renascimento.

Uma vez, levei padre Miguel para fazermos uma visita a uma família no bairro do Calabetão, e a mãe disse que as filhas iam se prostituir porque não havia comida. Ficamos muito sensíveis àquela realidade e saímos nos questionando: o que fazer para ajudar aquelas meninas? Assim, surgiram as Casas Lares, para atender meninas em situação de risco social. Toda a história da Acopamec nasceu das necessidades da comunidade.

Vinte e cinco anos depois, a Acopamec é uma instituição civilmente legalizada, documentada, participa dos conselhos e fóruns relacionados à sua área de atuação e anima outras entidades a também se legalizarem para que, juntos, tenham mais força.

A Acopamec me fez crescer como mulher, mãe, educadora, como moradora de periferia, como cidadã da humanidade. Ela me faz ter mais compromisso com os meus irmãos a cada dia.

We begonnen geimproviseerd, gedreven door passie en we geloofden dat we pastoraal werk zouden doen maar al gauw stelden we vast dat het sociaal werk was. We moesten er een vorm aan geven, ons registeren, notulen en verslagen bijhouden om geldmiddelen te krijgen om te kunnen functioneren. Ons doel waren de kinderen uit de wijk Mata Escura die honger leden en blootgesteld waren aan de drugs omdat opvangruimte ontbrak terwijl hun ouders gingen werken. De gemeenschappen van São Paulo en São Barnabé in de wijk Calabetão waren mijn eerste sociale passie. Ik was er opvoedster en verantwoordelijk voor de humane vorming van 30 meisjes.  

Op een dag stonden twee zwarte kindjes aan de huisdeur, vuil, snot aan hun neus, besmeurd met gedroogd meel dat ze aten met water of fruitsap. Ze waren vijf en drie jaar oud, en de oudste, een jongen, had de huissleutel rond zijn nek hangen. De moeder werkte als dienstmeisje, liet het middagmaal klaar voor de kinderen die alleen bleven. Dat beeld was zo sterk dat het me ongerust en ongedurig maakte. Vroeg een vriend uit de kerk om een kinderopvang te beginnen in Calabetão. In die tijd was er maar één private creche. We hielden een feest om fondsen te verwerven en daarmee kochten we borden, glazen, bestek en eten. We leenden een fornuis en de potten namen we mee van huis. Zo begon de kinderopvang in São Paulo, in de kerk van São Paulo. Later, met de steun van zuster Claudia Strada, ontvingen we een schenking en kochten een terrein waar we de nieuwe creche bouwden met de naam ‘Herboren’, omdat elk kind die er binnen komt opnieuw geboren wordt.

Eens nam ik padre Michel mee om een familie te bezoeken in de wijk van Calabetão. De moeder zei dat haar dochters zich prostitueerden omdat er geen eten was. We waren heel gevoelig voor deze realiteit en vertrokken er ons afvragend: hoe kunnen we die meisjes helpen? Zo stelden we de Casas Lar voor, om meisjes die zich in sociale risico’s bevonden op te vangen. De ganse geschiedenis van Acpamec is gegroeid uit de noden van de gemeenschap.

Vijfentwintig jaar later is Acopamec een wettelijke instelling, gelegaliseerd en neemt deel aan verschillende raden en forums in betrekking met het werkveld en stimuleert andere instellingen om dat eveneens te doen om samen meer kracht te hebben.

Acopamec deed me groeien als vrouw, moeder, opvoedsters, bewoonster van de periferie en als wereldburger. Het maakt me elke dag meer verbonden met mijn broeders en zusters.